Sekcja 1. Odchylenia od wartości normatywnych – prawdopodobne punkty do treningu

• Im większe koło, tym większa liczba przesłanek wskazujących na potrzebę treningu w danym punkcie
• Kolor kółek odnosi się do typu rekomendowanego protokołu treningowego, np. niebieski trening Alpha, czerwony Beta, fioletowy SMR.

Sekcja 2. Profile treningowe – rating typowych kategorii treningowych

• Kolor i długość paska oznacza poziom potwierdzenia profilu przez markery EEG
  • Brązowy i czerwony (potwierdzony)
  • Pomarańczowy i żółty (częściowo potwierdzony)
  • Jasno zielony i zielony (profil nie występuje)

Sekcja 3. Kluczowe wskaźniki Theta/Beta, HiBeta/Beta i Alpha/Theta

• Wiersze: punkty 10-20
• Kolumny:
  • OZ (oczy zamknięte)
  • OO (oczy otwarte)
  • ZD (zadanie)
• Kolor czcionki oznacza odchylenie od norm: P10, P20, P80, P90:
  • Czerwony i żółty (ponad P80, P90)
  • Szary (między P20 i P80)
  • Niebieski i granatowy (poniżej P20 i P10)

Rozkład przestrzenny amplitud względnych w odniesieniu do norm.
Kolumny od lewej:

• OZ (oczy zamknięte)
• OO (oczy otwarte)
• ZD (zadanie)

Wiersze:
Pasma od Delta (2-4Hz) do Gamma (38-42Hz)
Interpretacja kolorów:

• Czerwony: amplituda przekracza P80
• Żółty i pomarańczowy: amplituda miedzy P50 a P80
• Zielony: amplituda w okolicach mediany
• Jasnoniebieski: między P50 a P20
• Granatowy: amplituda względna poniżej P20.

„Mapki” wskazują na najważniejsze odchylenia od norm oraz anomalie przy przejściach:

• Oczy zamknięte – oczy otwarte
• Oczy otwarte – zadanie.

Histogramy amplitud dla poszczególnych punktów

Wykres na górze: rozkłady amplitud (uV) dla poszczególnych pasm (T1, T2, A1, A2, SMR, B1, B2, HB) pogrupowane dla pomiarów przy:

Na wykresie przedstawiono amplitudy dla punktów homologicznych, np. F3 i F4. Co pozwala na wstępną identyfikację asymetrii prawo-lewo.
Wykresy na dole:

• Linia brązowa – amplitudy względne (procentowe) poszczególnych pasm w danym punkcie
• Linie szare percentyle: P10, P20, P80 i P90

Brązowa linia powinna przebiegać w torze wyznaczonym przez szare linie.
Znaczące wyjście poza granice toru wskazują na anomalie.

Przekroje czołowe:

• Przód (punkty frontalne),
• Linia centralna
• Tył (punkty ciemieniowe)

Przekroje strzałkowe:

• Lewa strona
• Linia środkowa
• Prawa strona

Na każdej stronie raportu w tej sekcji znajdują się trzy wykresy, od góry:

• Oczy zamknięte
• Oczy otwarte
• Zadanie

Na każdym wykresie:

• po lewej stronie amplitud względne (dane pomiarowe),
• po prawej normy (mediany)

Przy analizie należy zwrócić uwagę na strukturę diagramów (położenie linii i ich symetrię w porównaniu do przebiegów wzorcowych).

Rozkłady przestrzenne najważniejszych wskaźników:

• Theta/Beta przy OZ, OO, ZD
• HiBeta/Beta przy OZ, OO, ZD
• T/B: Zadanie / Oczy otwarte
• H/B: Zadanie / Oczy otwarte
• Alpha/Theta
• Theta1/Theta2
• Alpha1/Alpha2
• SMR amplituda względne

Wartości podwyższone lub obniżone wyróżniane są zmianą koloru czcionki:

• Czerwony i żółty – wartości podwyższone
• Niebieski i granatowe – wartości obniżone.
• Szary – wartości w normie, tzn. pomiędzy P20 i P80.

Asymetria to różnica (>15%) amplitud (uV) lub amplitud względnych (%) pasm Alpha lub Beta miedzy punktami homologicznymi, np. F3-F4, P3-P4.
Odwrócenie to różnica amplitud (uV) i amplitud względnych (%) Alpha lub Beta „przód tył”, np. F3-P3, Fz-Pz.
Silnym markerem asymetrii lub odwrócenie jest współwystępowanie różnicy między amplitudami (uV) i amplitudami względnymi oraz przy różnych stanach: OZ, OO, ZD.
Wystąpienie asymetrii lub odwrócenia sygnalizowane jest kolorem czcionki:

• Szary – w normie
• Żółty – podwyższona różnica 10-20%
• Czerwony – różnica większa niż 20%.

Wykresy radarowe ułatwiają identyfikację asymetrii i odwróceń.

Wykresy koherencji Theta, Alpha, SMR, Beta i HiBeta przy oczach zamkniętych, otwartych i zadaniu.

• Koherencja F3-F4
• Koherencja C3-C4
• Koherencja P3-P4
• Koherencja T3-C4
• Koherencja C4-T4
• Koherencja Cz-Oz
• Koherencja F3-P3
• Koherencja F4-P4
• Koherencja Fz-Pz

Wielkość koherencji powinna maleć wraz ze wzrostem częstotliwości pasma, tzn. linie na wykresach powinny mieścić się w torach wyznaczonych szarymi liniami.
Szare linie oznaczają percentyle: P10, P20, P80, P90.
Na linii środkowej oraz w obszarach ciemieniowych i potylicznych koherencja HiBeta jest wyższa niż Beta.

„Gorące skronie” to podwyższone wartości Beta i HiBeta w obszarach skroniowych T3 i T4.
Rozłączenie skroniowe to znacząca (>100% lub <50%) asymetria amplitud HiBeta między T3 i T4.
Wykresy amplitud HiBeta na linii środkowej powinny wyglądać jak „spodki”. Wysokie wartości na brzegach, przekraczające szare linie wskazują na „gorące skronie”.
Wykresy powinny być możliwie symetryczne względem Cz.
Przy analizie HiBeta na linii centralnej, konieczne jest wykluczenie możliwego wpływu artefaktów mięśniowych na ocenę gorących skroni lub rozłączenia skroniowego.

Markerem blokowania jest tzw. „gorący ACG – przednia część zakrętu obręczy””

• Podwyższone wartości ilorazu sumy amplitud Beta i HiBeta w Fz do sumy amplitud Beta i HiBeta w F3
• Podwyższone wartości ilorazu sumy amplitud Beta i HiBeta w Fz do sumy amplitud Beta i HiBeta w F4
• Podwyższone wartości HiBeta/Beta w Fz

Wykresy amplitud Beta i HiBeta powinny być lekko „uśmiechnięte”.
Linie czerwona i żółta powinny mieścić się w torach wyznaczonych przez P90 i P10.
Trójkątne („smutne”) wykresy fal HiBeta i Beta wskazują na blokowanie.
Znaczące asymetrie amplitud Alpha i Beta na przekrojach czołowych wskazują na tendencje depresyjne.

Tabelaryczne zestawienia danych pomiarowych.

Kolumny:

• Amplitudy (wyrażone w mikrovoltach)
• Częstotliwości dominujące (Hz)
• Artefakty (uV)
• Amplitudy względne (pasma wąskie)
• Amplitudy względne (pasma szerokie)

Wiersze:

• Punkty diagnozowane w systemie 10-20
• Oczy zamknięte, otwarte, zadanie

Kolorem czcionki zaznaczono odchylenie od wartości normatywnych.
Amplituda względna wyliczana jest jako iloraz danego pasma do sumy wszystkich pasm. Różnice miedzy np. SMR% w tabeli pasm szerokich i wąskich wynikają z innego zakresu pasm uwzględnionych przy wyliczaniu wartości względnej, w szczególności przy pasmach szerokich nie uwzględnia się 2-4Hz.
Podwyższone (czerwone lub żółte) wartości artefaktów wskazują na ew. wystąpienie zakłóceń podczas pomiarów, które mogą mieć wpływ na ocenę QEEG:

• Mruganie, ruchy gałek ocznych 0-2Hz
• Napięcia mięśniowe 42-48Hz
• Zakłócenia sieciowe i mięśniowe 48-60Hz

Rating protokołów wyliczany jest na podstawie ponad 120 parametrów EEG.

Dla każdego miernika oblicza się wielkość przekroczenia wartości progowych.
Przekroczenia są normalizowane i sumowane.

Im większe kółko, tym bardziej rekomendowany protokół.

Rekomendowane są protokoły amplitudowe jednokanałowe.
W praktyce bardzo często stosuje się ich kombinacje dwukanałowe lub czterokanałowe.
Raport sugeruje również indywidualne ustawienia pasm rytmów.

Zalecane pasma są wyliczane w oparciu o częstotliwości dominujące.
Kolor kółka wskazuje na typ treningu:

• Czerwony: wzmacnianie Beta
• Żółty: tłumienie HiBeta
• Niebieski: wzmacnianie Alpha
• Fioletowy: wzmacnianie SMR
• Zielony: tłumienie Theta i HiBeta

Rekomendacja dotyczy również protokołów koherencyjnych:

• Koherencja Up – zalecany trening podwyższania koherencji fal Alpha lub Theta
• Koherencja Down – wskazany trening obniżania koherencji fal Beta i HiBeta.